Rođena 5. oktobra 1940. godine u Beogradu, Milena Draviić, veoma cenjena jugoslovenska i srpska glumica, tokom skoro šest decenija značajno je uticala na industriju zabave.

Svojim izvanrednim talentom očarala je publiku na sceni, ekranu i televiziji, oživljavajući nezaboravne likove. Tragično, preminula je u svom rodnom gradu 14. oktobra 2018. Naime, Milena je bila udata za cenjenog glumca Dragana Nikolića. Njeno putovanje u svijet filma počelo je sa 18 godina, a studije na Fakultetu dramskih umjetnosti donijele su joj slavu širom bivše Jugoslavije. U saradnji sa renomiranim glumcima i producentima iz Srbije i Holivuda, Milena je pokazala svoje izuzetne sposobnosti.

Čistim slučajem Milena Dravić je 1958. godine naišla na glumački put. Dok je tada boravila u Sarajevu, njen izuzetan talenat privukao je pažnju Františeka Čápe, slovenačkog režisera češkog porijekla. Prepoznajući njen ogroman potencijal, pa joj je dao ponudu da glumi u njegovom filmu “Vrata ostaju otvorena”. Bez ikakvog oklijevanja, Milena je prihvatila ovu priliku i cijelo ljeto posvetila snimanju u Sarajevu. Nakon premijere izvanredne Čapove kreacije, brojni reditelji ostali su zaprepašteni pojavom ove mlade i perspektivne glumice.
Tokom samo tri godine, njena nepokolebljiva posvećenost svom zanatu dovela je do impresivnog nivoa produktivnosti, sa jednakim brojem pojavljivanja u filmu. Posebna uloga koja zaslužuje priznanje u ovom periodu je njena uloga Eve u komičnom remek-delu “Dižansa iz snova”, u veštoj režiji Soje Jovanović. Takođe, imala je čast da sarađuje sa cenjenim glumcima poput Pavla Vujisija i Dragana Lakovića u stvaranju potresne drame „Bolje je umrijeti“. Pored toga, udružila se sa cenjenim ikonama jugoslovenske kinematografije, među kojima su Milutin Tatić i Miodrag Petrović Đkalja, u produkciji burne komedije „Zajednički stan.

Godine 1965. njena karijera je doživjela veliki zaokret kada je dobila glavne uloge u četiri različita filma. Među tim filmovima su emotivno nabijeni “Vojnik” u režiji Puriše Čorčevića, zadivljujući “Klakson” Vojislava Kokana Rakonjca, romantična priča koja oduzima dah “Čovek nije stvar” Dušana Makavejeva i komični dragulj “Čovek iz pratnje”. ” adaptirao Obrada Gluščevića. Iako je bio najstariji od sedmoro braće i sestara i odlično je studirao pravo, njen otac Milenko Dravić, koji je imao duboku strast za fudbalom, morao je da se zadovolji mjestom poštanskog službenika zbog izazovnih okolnosti koje su vladale u zemlji.