– Saša Popović je definitivno jedan od najmoćnijih ljudi u glazbenoj industriji na cijelom Balkanu. Kako se kaže, što se tiče novbih zvijezda, on vedri i oblači, i mnogi ga zbog toga i ne vole baš puno.
Iznenađujuće otkriće pojavilo se kada se otkrilo da su Saša Popović i Ivanka Popović, bivša rektorka Univerziteta u Beogradu, u porodičnoj vezi. Na opće zaprepaštenje, oni su zapravo braća i sestre, iako nikada nisu javno priznali svoju vezu. Brat Saše Popovića ima značajnu ulogu u sektoru obrazovanja. U početku su se na internetu šuškale da su Saša i Ivanka polubraća i sestre.
- U potrazi za pojašnjenjem o kojoj se radi, ekipa Kurira obratila se Popoviću za objašnjenje. Nažalost, šutio je i nije dao odgovor. Shodno tome, tražili su veštačenje profesora dr Popovića, koji je, uprkos tome što je trpeo torturu u pokušaju da izvuče priznanje, istinito izneo činjenice. Rektor Univerziteta u Beogradu je u zvaničnoj izjavi istakao da, iako su u dalekom srodstvu sedam generacija, njihova veza nije naročito bliska. Nažalost, oni ne shvataju značaj ovog otkrića izvan njegovog senzacionalizma.
Prošle godine je Ivanka Popović, renomirana profesorica Tehnološko-metalurškog fakulteta i bivša rektorka Univerziteta u Beogradu, izabrana za potpredsjednicu Evropske asocijacije univerziteta (EAU) u znak priznanja za izuzetan doprinos ovoj oblasti. . Potiče iz ugledne loze, sestra je Saše Popovića i rođena je u Rio de Žaneiru 1959. godine.
Ivanka dolazi iz loze uglednih pojedinaca koji su zauzimali važne položaje. Njen deda, senator Daka Popović, bio je prvi ban Dunavske banovine, dok se njen otac, ambasador Gavra Popović, afirmisao kao istaknuti jugoslovenski diplomata. Pored toga, Ivankin stric, cenjeni srpski pravoslavni sveštenik Alimpije Popović, imao je značajnu ulogu na mestu inauguracionog gradonačelnika Novog Sada nakon Drugog svetskog rata. Ivankina biografija opširno opisuje ove izvanredne porodične veze, nudeći mnoštvo priča iz prve ruke koje je napisao sam Alimpija.
- Sašino porodično poreklo u Novom Sadu je nadaleko poznato, iako je važno napomenuti da nema direktne veze sa Popovićem. Njegova porodica ima bogato svešteničko nasleđe, o čemu svedoči i cenjeni položaj njegovog dede u vojvođanskoj prestonici. Saša se rado priseća svog detinjstva u Novom Sadu, gde su on i njegova braća odrastali u skladnom okruženju okruženi dedom i ostalom rodbinom koji su svi bili posvećeni svojoj ulozi sveštenika u lokalnim crkvama. Njihova rezidencija, prostrana crkvena kuća, bila je povoljno smještena u blizini ugostiteljske škole i sportskog terena uz luku, što je doprinijelo idiličnoj prirodi njihovog odrastanja.
Svakog jutra, ispunjen nepokolebljivom strašću, ustajao bi iz sna i krenuo na teren, držeći loptu u ruci. Podstaknut nepopustljivom odlučnošću, on bi vešto manevrisao loptom, sprečavajući je da ikada dotakne tlo, postižući izuzetan podvig da je udari zapanjujućih pet hiljada puta.
Poznate su Sašine rodbinske veze sa lozom sveštenika u Novom Sadu, iako nema direktne veze sa Popovićem. Ovu vezu sa sveštenstvom potvrđuje i njegov deda, koji je bio na prestižnoj svešteničkoj funkciji u glavnom gradu Vojvodine. Tokom njegovog mandata na mestu direktora „Granda” ispričana je zabavna anegdota o Sašinom odrastanju u Novom Sadu. Vrtilo se oko njegovog djeda i braće i sestara, koji su se svi posvetili službi crkve u svojoj lokalnoj zajednici. Zajedno su stanovali u prostranoj rezidenciji za sveštenstvo koja je bila povoljno smještena u blizini ugostiteljske škole koja je imala sportski teren pored luke.
Ispunjen željnim iščekivanjem, svakog jutra bi ustajao i izlazio na teren, čvrsto stežući loptu u ruci. Podstaknut nepopustljivom odlučnošću, on bi spretno manevrisao loptom, osiguravajući njenu kontinuiranu putanju u vazduhu, postižući izuzetan podvig da je udari zapanjujućih pet hiljada puta.
