Tokom praznika, lekari Hitne pomoći u Beogradu imali su pune ruke posla zbog posledica prejedanja, posebno zbog napada žuči koji su bili česta pojava. Građani su se masovno javljali zbog bolova u stomaku, mučnine i drugih simptoma koji ukazuju na probleme sa žučnom kesom nakon preteranog konzumiranja hrane.
Dežurni lekar u Hitnoj pomoći izjavio je da je veći broj poziva bio vezan za prekomerno konzumiranje hrane tokom praznika, što je rezultiralo naglim bolovima u stomaku i drugim neugodnostima. On je istakao da su simptomi naglog napada žuči uključivali jaku bol ispod desnog rebarnog luka, mučninu i trajanje simptoma duže od šest sati.
Prema rečima docenta dr Miljana Ćeranića iz Univerzitetskog kliničkog centra Srbije, prejedanje masnom hranom i jajima može dovesti do upale žučne kese. On je preporučio da pacijenti s takvim simptomima odmah potraže medicinsku pomoć radi ultrazvuka, krvne slike i eventualne terapije antibioticima ili operacije.
Lekari su apelovali na građane da budu umereni u konzumiranju hrane i pića, posebno tokom prazničnih perioda, kako bi izbegli zdravstvene komplikacije. Upozoreno je i na rizike kao što su visok holesterol, srčane bolesti i gastrointestinalne tegobe koji mogu biti posledica prekomernog unosa hrane, uključujući i jaja, koja su bogata holesterolom i čest uzrok alergijskih reakcija.
BONUS ČLANAK:
Šećerna bolest ili dijabetes mellitus je kronično stanje koje karakteriše povišen nivo glukoze (šećera) u krvi. Glukoza je osnovni izvor energije za organizam i nastaje razgradnjom hrane koju unosimo. Gušterača proizvodi hormon inzulin koji omogućava glukozi da uđe u stanice, gde se koristi za energiju. Kod šećerne bolesti, ili dijabetesa, problem nastaje kada gušterača ne proizvodi dovoljno inzulina ili kada telo ne može efikasno koristiti inzulin koji proizvodi.
Postoje dva osnovna tipa šećerne bolesti:
Tip 1: Ovaj tip nastaje zbog autoimunog poremećaja gde imunološki sistem tela napada i uništava ćelije gušterače koje proizvode inzulin. Tipično se javlja u mlađem dobu, uključujući i kod dece. Pacijenti s dijabetesom tipa 1 moraju primati inzulin iz spoljnih izvora jer njihovo telo ne proizvodi dovoljno ovog hormona.
Tip 2: Ovo je najčešći oblik dijabetesa, koji se obično javlja u starijoj životnoj dobi, mada može zahvatiti ljude i u mlađem dobu. Kod dijabetesa tipa 2, telo proizvodi inzulin, ali je efikasnost tog inzulina smanjena (poznato kao inzulinska rezistencija). Ovaj tip dijabetesa često je povezan s faktorima rizika kao što su prekomerna telesna težina, fizička neaktivnost, nasledni faktori, visok krvni pritisak i poremećaji holesterola.
Simptomi šećerne bolesti mogu uključivati: prekomernu žeđ, učestalo mokrenje, gubitak telesne težine, umor, jaku glad, poremećaje vida, suvu kožu, sporo zarastanje rana, češće infekcije i nedostatak koncentracije. Kod dijabetesa tipa 2, simptomi često nisu izraženi u tolikoj meri na početku bolesti, što može dovesti do kašnjenja u postavljanju dijagnoze.
Dugoročno, nekontrolisana šećerna bolest može dovesti do raznih komplikacija kao što su bolesti srca, moždani udar, oštećenje bubrega, neuropatija (oštećenje nerava) i retinopatija (oštećenje mrežnjače oka).
Lečenje šećerne bolesti uključuje terapiju lekovima kako bi se regulisali nivoi šećera u krvi, dijetetske mere (poput izbegavanja jednostavnih šećera i zasićenih masti), redovnu fizičku aktivnost, održavanje željene telesne težine, prestanak pušenja i redovne lekarske preglede radi praćenja mogućih komplikacija.
Prevencija šećerne bolesti tipa 2 obuhvata zdrave prehrambene navike, redovnu fizičku aktivnost i održavanje zdrave telesne težine. Redovna šetnja od najmanje 30 minuta dnevno može smanjiti rizik od šećerne bolesti tipa 2 za 35-40%, prema preporukama Svetske zdravstvene organizacije.