On je na muzičkoj sceni već decenijama i jedan je od najboljih harmonikaša.U sferi televizije postoji poznato lice koje je steklo široku afirmaciju zahvaljujući dugogodišnjoj ulozi člana žirija u popularnoj emisiji “Zvezde Granda”. Dragan Stojković, talentovani muzičar porijeklom iz Bosne, preselio se iz Sarajeva u Beograd krajem 1970-ih. Kao cijenjeni harmonikaš, kompozitor i producent, postao je poznata ličnost u muzičkoj industriji.
Međutim, njegov put do uspjeha nije prošao bez izazova. Stojković je u iskrenom intervjuu otkrio da su se, kada je prvi put stigao u Beograd na studije, on i njegova supruga zatekli kod njenog ujaka. Kasnije, kada je Stojković zbog posla otišao u Ameriku, njegova supruga Dunja potražila je utočište kod njegovih roditelja, koji su se doselili iz Konjica.
Svojim marljivim zalaganjem i gomilanjem bogatstva, porodica Stojković ostvarila je izuzetan podvig koji je rezultirao sticanjem jedne od najpoželjnijih rezidencija na Bežanijskoj kosi. Uprkos različitim putevima kojima su krenuli sin i ćerka, oni i dalje doživljavaju ogromnu radost kada se vrate u roditeljski dom, gde ih dočekuju divne kulinarske kreacije njihove majke. Dragan Stojković, rodom iz Bosne, konstantno je pokazivao spremnost da se bavi medijima i svojim fanovima, pa ne čudi što uživa u dijeljenju fotografija iz svog prebivališta. Posebno, uživa u predstavljanju svojih svakodnevnih modnih izbora kroz ove slike.
U unutrašnjosti, obilje umjetničkih slika uljepšava zidove, upotpunjeno pažljivom brigom supruge o prekrasnom cvijeću i prisutnosti složenih dekorativnih elemenata. Kada porodica Stojković nije okupljena u trpezariji, može se zateći kako jedni drugima neguju društvo u prostranoj dnevnoj sobi, ukrašenoj elegantnim crnim kožnim nameštajem. Nadalje, čini se da cijenjeni muzičar nalazi utjehu u izvrsno uređenom dvorištu, zaštićenom od znatiželjnih pogleda visokom bijelom ogradom, kao svom omiljenom utočištu.
biografija:
Dragan Stojković, Bosanac koji je rođen u Sarajevu 1953. godine, proveo je većinu svojih godina formiranja u Konjicu, malom gradiću u Bosni i Hercegovini. Čuva drage uspomene na djetinjstvo i ponosan je što je odrastao u ovom bosanskom gradu. Po završetku studija sa tadašnjom devojkom Dunjom, doneli su odluku da se presele u Beograd radi daljeg školovanja. Dragan je u početku upisao Pravni fakultet, ali je kasnije prešao na Ekonomski fakultet i uspješno stekao diplomu. U tom periodu boravio je u vojnom hotelu i aktivno se uključio u kulturno-muzička društva, poput KUD-ova i raznih orkestara. Godine 1977. Dunja se našla u drugom stanju, što je dovelo do njihovog braka i osnivanja doma sa stricem u Beogradu. Dok je Dunja bila usredsređena na trudnoću, Dragan je marljivo radio da obezbedi njihovu porodicu koja se širi.
Tokom kratkog perioda 1981. godine otputovao je u Sjedinjene Američke Države, dok su se njegovi roditelji preselili iz Konjica u Beograd. Kasnije su im se u novom gradu pridružili Dunja i njihov sin Aleksandar. Par je 28. oktobra 1986. dočekao ćerku Aleksandru, koja svoje muzičke sposobnosti sada pokazuje pod umetničkim imenom Džija, dragim nadimkom koji joj je dao njen otac.
I dan-danas jedan Bosanac Aleksandru s ljubavlju naziva nadimkom koji joj je dao pjevajući pjesmu “Oj djevko jidžo moja”. Nakon što je završila cenjenu Srednju muzičku školu Mokranjac, Aleksandra je nastavila studije na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. 2013. godine se prvi put pojavila u javnosti kao takmičarka na “Zvezdi Granda”. Aleksandrin sin Aleksandar trenutno radi na poziciji inženjera poljoprivrede u Poljoprivrednom kombinatu u Beogradu.
Bosanski pojedinac priznaje da gaji žaljenje što nije podržao želju svog sina da se bavi hevi metal muzikom, jer se bojao negativnih uticaja društva i zloupotrebe supstanci. Na pitanje o dugovečnosti njegovog četrdesetogodišnjeg braka sa Dunjom, uprkos sopstvenoj slavi, Stojković njihov uspeh pripisuje Dunjinom nezainteresovanosti da postigne isti nivo ozloglašenosti kao on. Iako poseduje muzički talenat i aktivno učestvuje u horu, nikada nije težila daljem usavršavanju. Stojkovićeva supruga je dosledno pružala nepokolebljivu podršku, a on veoma ceni njeno istrajno strpljenje u svetlu njegovih profesionalnih poduhvata.
Kada Bosanac krene na putovanja uz Dunju, njegovo oduševljenje je neizmjerno, jer se u tim vožnjama automobilom stvara duboka veza. S ogromnim ponosom izjavljuje da su njegovi potomci naslijedili vrline empatije i dobrohotnosti i od njega i od svoje majke, o čemu svjedoči njihova duboka emotivna vezanost za očevo rodno mjesto Konjica, iako je rođen u Beogradu.
